Όταν λείπεις δεν αντέχω, κλαίω και κάνω
σαν παιδί, στα μπαράκια τριγυρνάω και τα
πίνω ως το πρώι, έμμονη ιδέα είσαι και
αρρωστία στην ψυχή.

Το αντίδοτο του πόνου
ειναι τα φιλιά σου φως μου,
έλα για μια νύχτα μόνο και
την αγκαλιά σου δως'μου,
το αντίδοτο του πόνου
απο τα χείλη σου τηα πιω,
όταν ξημερώσει πάλι θα
φωνάζω σ’ αγαπώ.

Όταν ο ήλιος νύχτα βγει τότε εγώ θα σ'αρνηθώ,
στην δική μου την ζωή είσαι κάτι ιερό, έμμονη
ιδέα και αρρώστια στο μυαλό.