Τ’ αστέρια χαμένα κι η νύχτα για `μένα
ένας απόηχος σιωπής
Κρυστάλινο βλέμμα ακόμα ένα ψέμα
κρύβεις στο δάκρυ της βροχής

Πέρασα από πέλαγος
από στεριές και δάση
ακόμα η αγάπη σου
ακόμα να περάσει

Πέρασα από πέλαγος
που ήταν αγριεμένο
κ’ έγινα φάρος της σιωπής
για να σε περιμένω

Ο ήλιος κρυμμένος κι η μέρα για `μένα
ένα σκοτάδι της ψυχής
δυό λόγια θλιμμένα το ψέμα στο βλέμμα
πήρες το δρόμο της φυγής

Πέρασα από πέλαγος
από στεριές και δάση
ακόμα η αγάπη σου
ακόμα να περάσει

Πέρασα από πέλαγος
που ήταν αγριεμένο
κ’ έγινα φάρος της σιωπής
για να σε περιμένω