Κάτι το βλέμμα σου μου θυμίζει
κάτι η μορφή σου μου λέει γνωστό
κάτι η καρδιά σου μου ψιθυρίζει
κάτι οικείο απ’ το παρελθόν

Μα δε σε ξέρω καλά κι απορώ
πώς γίνεται να μου θυμίζεις κάτι
αφού ποτέ έως τώρα ξανά
δεν σε συνάντησα ποτέ πουθενά

Σαν να μου λες σ’ αγαπώ
σαν να ήσουνα πάντοτε εδώ,
λες κι οι καρδιές μας πλάστηκαν για,
να γίνουνε κάποτε μια

Κάτι ο τρόπος σου μου ξυπνά
συναισθήματα με πλημμυρίζουν
το γέλιο το δάκρυ σου κι η χαρά,
αχ όλα αυτά μου είναι τόσο γνωστά

Μα φοβάμαι λιγάκι γιατί
ένα σκέπτομαι το πόσο θ’ αντέξω
να μην ξέρω αν όντως εσύ
είσαι η ζωή μου η μισή

Τον Θεό παρακαλώ,
να σ’ αφήσει για πάντα εδώ
να μην λείψεις ποτέ ξανά,
γιατί όλα μου μοιάζουνε σαν

Να μου λες σ’ αγαπώ
σαν να ήσουνα πάντοτε εδώ
λες κι οι καρδιές μας πλάστηκαν για
να γίνουνε κάποτε μια