Πάντα πίστευα που λες
σ’ όλα τα ιδανικά μου
σε μια αγάπη, σε ένα φίλο
και στην οικογένεια μου
ήμουν το καλό παιδί
που όλα τους τα συγχωρούσα
κι έλεγα κάνε κουράγιο
τους εχθρούς μου αγαπούσα
η παλιά μου γειτονιά
τώρα πια έχει αλλάξει
όμως άλλαξα κι εγώ
γιατί δεν ήσασταν εντάξει
μη με ψάξετε λοιπόν
ούτε εσείς ούτε κι εκείνη
πήρα τον καλό μου φίλο
και καπνός έχουμε γίνει...

Τελικά, μείναμε οι δύο μας
εγώ και εσύ, φίλοι καλοί
τελικά, για το καλό μας
γίναμε αλεξίσφαιρο γυαλί
Τελικά, μόνο εσένα
μπορώ να εμπιστεύομαι
τόσο καιρό, μονάχα πίκρες
από τους άλλους γεύομαι

Μόνο ένα φίλο έχω
που μ’ αντέχει που αντέχω
που δε θα με πληγώσει ποτέ
μόνο ένα φίλο έχω
που αγαπάω που προσέχω
φίλε μου καλέ...φίλε μου εαυτέ...

Τελικά, μείναμε οι δυο μας
και μαζί πηγαίνουμε
τελικά, έμεινα μόνος
αλλά έχω εμένανε...

Μόνο ένα φίλο έχω
που μ’ αντέχει που αντέχω
που δε θα με πληγώσει ποτέ
μόνο ένα φίλο έχω
που αγαπάω που προσέχω
φίλε μου καλέ...φίλε μου εαυτέ...