Ένα.
Μη με συγκρίνεις από `δω και πέρα με κανένα
δεν ξέρω πως σου έμαθαν τα γράμματα εσένα
δεν είναι στη ζωή μας φως μου όλα δεδομένα
θα δώσεις για να πάρεις, έτσι πάει.

Δύο.
Με κούρασε να είσαι μία ζέστη, μία κρύο,
στον έρωτα δε σήκωνα ποτέ μου κάποιο αστείο,
δε βλέπεις επιδράς αρνητικά πια και στους δύο,
κανείς όσο εγώ ΔΕΝ σ’ αγαπάει.

Υπόσχεση, να μ’ αγαπάς,
εδώ και τώρα δώσ’ μου
κι όπου κοιτάζω να κοιτάς,
σκοτάδι εσύ και φως μου.

Υπόσχεση να είσαι εδώ,
στα δύσκολα ν’ αντέχεις,
αγάπησε με αν τολμάς
και δυο ζωές θα μ’ έχεις.

Τρία
τελειώνω κάπου εδώ κι αν θέλεις βάζουμε τελεία,
στο πλάι σου, σου το χα πει θα στέκομαι κυρία,
ποιο κύριος κ εσύ, γιατί αυτή είναι η ουσία,
και κάπως έτσι η κουβέντα σταματάει.