Ανάμεσα στα τραγούδια που `χε γράψει, σκάρωσε κι ένα να τ’ ακούει η αγαπημένη του, όταν αυτός θα `ναι μνήμη κι αχός του αγέρα μες στην Αχερουσία..."-Να βάζεις το τραγούδι (της είπε) και να νιώθεις πως έρχομαι και σου χτυπάω το τζάμι, εγώ: ένα πουλί στο χιόνι που στάθηκα τη νύχτα έξω απ’ το μπαλκόνι σου, για να δω πώς είσαι και πώς περνάς, και για να σου πως έζησα μονάχα για να σ’ αγαπάω...

...Να πέφτουν άστρα από ψηλά σαν του λαφιού που μια ζωή
υάκινθοι και κρινάκια στο δάσος πρέπει να `ναι,
να φέγγουνε στον ύπνο σου να μη το βρίσκουν οι κακοί
κάτασπρα φαναράκια, που αγάπη δεν νογάνε.
............................................
να πέφτω από ψηλά κι εγώ Φυλάξτε, αγαποχερουβείμ,
απ’ τ’ άπειρο του απείρου, τ’ αγνά τα ωραία καρδάκια.
να μπαίνω Άγγελος-φύλακας ..Να πέφτουν άστρα από ψηλά
του νύχτιου σου ονείρου, υάκινθοι και κρινάκια...

κι ας έρχεται το χάραμα
να μένω εκεί μαζί σου,
έτσι που ολόιδια με την
ψυχή μου είν’ η ψυχή σου,



ΜΟΝΟ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ
Στον ύπνο σου χιονίζει κι απόψε, καλή μου,
κι εγώ στα βλέφαρά σου πετώ.
Στην πόλη αυτή που μοιάζει με δίχτυ, μικρή μου,
πουλάκι είμαι χαμένο κι εγώ.

Πέφτει χιόνι στο μπαλκόνι...
Ιδές με: στο τζάμι χτυπάω !
Μόνο να σ’ αγαπάω,
έμαθα καλά, μικρή μου . . .
Μη σκιάζεσαι το χιόνι.

Μονάχη σου μη μένεις...Να βγαίνεις, καλή μου...
Να τρως και να κοιμάσαι καλά...
Κι εγώ θα σου μερώνω τον ύπνο, μικρή μου...
Ν’ αφήνεις μονάχα ανοιχτά....

....στον Ορέστη Κ. , στον Ηρακλή Κ. , στο Βαγγέλη Α. , στο Λευτέρη Ζ. , στο Βαγγέλη Μ. , στο Δημήτρη Μ. , στο Λευτέρη Π. , στο Δημήτρη Μπ. , και σ’ όλους τους Γιαννιώτες τραγουδοποιούς που τραγούδια από ψυχής σκάρωσαν και τα πήρε ο άνεμος...