Νυσταγμένο το βλέμμα
φτάνει το τρένο στο τέρμα
σταματά στη σκιά
Σήκωσε τα, τα μάτια
πέφτουν λόγια κομμάτια
γύρω απ’ την καρδιά

Μου χες πει δε θα φύγεις
Μου χες πει δε θα γείρεις
σ´ άλλη αγκαλιά
δε θα βρεις ζεστασιά
Μου χες πει πως θα μείνεις
κι αν τα ηφαίστεια σβήνουν
εσύ θα βάζεις φωτιά
τόσα λόγια περιττά

Ένα βαγόνι ψέμα
εισιτήριο βγάζεις μ’ ένα κέρμα
κάλπικο είναι σαν και σένα
εξαργύρωσα
Ένα βαγόνι ψέμα
επιβάτης σου από συνήθεια
τώρα σε διώχνω μα την αλήθεια
και πια … τελείωσα

Βασανισμένο το σώμα
ξανασωπάζει το στόμα
μα είμαι καλά
Και αντέχω ακόμα
μια ζωή δίχως χρώμα
μ’ αγαπάω ξανά

Μου χες πει δε θα φύγεις
Μου χες πει δε θα γείρεις
σ´ άλλη αγκαλιά
δε θα βρεις ζεστασιά
Μου χες πει πως θα μείνεις
κι αν τα ηφαίστεια σβήνουν
εσύ θα βάζεις φωτιά
τόσα λόγια περιττά

Ένα βαγόνι ψέμα
εισιτήριο βγάζεις μ’ ένα κέρμα
κάλπικο είναι σαν και σένα
εξαργύρωσα
Ένα βαγόνι ψέμα
επιβάτης σου από συνήθεια
τώρα σε διώχνω μα την αλήθεια
και πια … τελείωσα

Παλιά βουβή μου ταινία
τόσος λυγμός χωρίς ουσία
αφού το τρένο εχάθη
Σκόρπισ’ από τις λέξεις
πόσο άλλο ν’ αντέξεις
καρδιά μου μονάχη