Ποιος θα ξεχάσει
τις μαύρες ώρες του πολέμου;
Τα χωριά σου και οι πολιτείες,
σηκώθηκαν,
τα ποτάμια σου, οι στέπες και οι θρύλοι του λαού.
Οι σκοτωμένοι της Πετρούπολης,
έρχονται από τη ματωμένη Κυριακή του εννιακόσια πέντε…

Ποιος θα ξεχάσει
τις μαύρες ώρες του πολέμου;
Τα μικρά παιδιά σου,
εθελοντές πηγαίνουν,
στον κόκκινο στρατό κι αντρειεύουνε.
Κάτω από κάθε πέτρα,
ήταν κρυμμένο κι ένα φυσίγγι της Αντίστασης.
Κάτω από κάθε σκοτωμένο,
απλωνότανε η αδούλωτη, Σοβιετική γη.

Ποιος θα ξεχάσει
τις μαύρες ώρες του πολέμου;