Πράσινα φύλλα μια βραδιά καταιγίδας σε μια λάμψη τυχάια σε είδα
μύριζε μέντα το φιλί σου το πρώτο η ανάσα και η πρώτη κουβέντα
Μες το μπαράκι τα σβησμένα τσιγάρα σου πάνω στο γεμάτο τασάκι
το λάγνο σου βλέμμα υποσχόταν πολλά και προπάντων να με φτάσει ως το τέρμα

Ρεφρέν

Και τώρα μονάχη σου εσύ ζητάς να χορέψεις
και στο δικό σου γήπεδο μαζί μου να παίξεις

Μέινε μαζί μου σου δίνω ακόμα αν θέλεις και την ψυχή μου
μείνε μαζί μου ξεπουλάω για σένα να ξέρεις και τη ζωή μου

Τρέχεις στο δρόμο αφήνοντας πίσω σκιές αίμα και πόνο
σβήνω απ τη μνήμη εκείνα που ως τώρα μέσα μου είχανε μείνει