Θέλω ν’ ανοίξω πανιά
σ’ άγνωστα μέρη μακριά
Ίσως ταξιδέψω ίσως πάλι παραμείνω τελικά
στη στεριά
Χαμένος απ’ όλους σε κάποια γωνιά

Άπειρες ώρες μετά
όλα ξεχνιούνται γοργά
Ίσως ταξιδεύω ίσως πάλι παραμένω τελικά
στη στεριά
Χαμένος απ’ όλους σε κάποια γωνιά

Χαμένος απ’ όλους...

Πάνω σε καράβι ακυβέρνητο γυρνώ
Χάνομαι σε σκέψεις και σε βρωμικο καπνό
Κι όταν ξημερώνει καθαρίζει το μυαλό
Πάλι ν’ αποδράσω απ’ τους τοίχους προσπαθώ

Χρόνια γυρίζω εδώ
σ’ ένα κελί σκοτεινό
Ίσως αποδράσω ίσως πάλι παραμείνω τελικά
στη σκιά
Χαμένος απ’ όλους σε κάποια γωνιά

Χαμένος απ’ όλους...

Κάθε μου ανάσα να μυρίζει αλκοόλ
Μέσα στη θολούρα να χορεύω ροκ εν ρολ
Αδειανές αρένες και χρωματιστά κασκόλ
Όλη η ζωή μου θέατρο του Γκραν Γκινιόλ