Φοβάμαι στη σκεψή να νιώθω πύρινα χέρια
Να μου προσφέρουν μια λύση μέσα στη σιωπή
Η βιά με καίει, την παίρνω απ’ το μυαλό μου
Και μένει μόνο του το άδειο μου κορμί.

Ανάσες καυτές, το νιώθω, τρίβουν το στόμα
Γυαλιά ραγισμένα μου μοιάζουν με ευχές
Το έπος να φύγει πίσω από τα ανήμπορα μάτια
Με άδειο κορμί να μείνω στη ζωή.

Μάθε, μάθε, μάθε, μάθε.

Ανάσες καυτές, το νιώθω, τρίβουν το στόμα
Γυαλιά ραγισμένα μου μοιάζουν με ευχές
Το έπος να φύγει πίσω από τα ανήμπορα μάτια
Με άδειο κορμί να μείνω στη ζωή.

Μάθε, μάθε, μάθε, μάθε.

Να φύγει το έπος.