Και τι δεν έλεγε και τι δεν έλεγε
όταν του μίλαγα για τα παράπονα μου,
εκείνος έκλαιγε, ψεύτικα έκλαιγε
όταν του άνοιξα μια μέρα την καρδιά μου.

Ρεσιτάλ της καρδιάς του χωρίς τελειωμό
τραγική ερμηνεία γεμάτη καημό.

Χειροκροτήστε τον λοιπόν,
χειροκροτήστε τον
σ’ αυτό το ρόλο της ψευτιάς
μονάχο αφήστε τον.
Χειροκροτήστε τον λοιπόν,
χειροκροτήστε τον.

Και τι δεν έλεγε και τι δεν έλεγε
όταν τον ρώταγα τις νύχτες που πηγαίνει,
με λόγια ξέφευγε, όμως δεν έφευγε
αφού το έβλεπε η αγάπη πως πεθαίνει.

Ρεσιτάλ της καρδιάς του χωρίς τελειωμό
τραγική ερμηνεία γεμάτη καημό.

Χειροκροτήστε τον λοιπόν,
χειροκροτήστε τον
σ’ αυτό το ρόλο της ψευτιάς
μονάχο αφήστε τον.
Χειροκροτήστε τον λοιπόν,
χειροκροτήστε τον.