Σκοτείνιασαν οι ουρανοί
και το φεγγάρι σβήνει
εχάσαμε τον Κέννεντυ
κι αντιλαλούν οι θρήνοι
που συγκρατούσε μες τη γη
του κόσμου την ειρήνη

Κέννεντυ, Κέννεντυ
κι αν σε σκέπασε η γης
σ’ όλου του κόσμου τις καρδιές
αιώνια θα ζεις

Σε κλάψαν η γυναίκα σου
και τα ορφανά παιδιά σου
σε κλαίνε κι όλοι οι λαοί
που σ’ είχαν για καμάρι
μα στην Ελλάδα πιο πολύ
γιατί ήσουν παλληκάρι

Κέννεντυ, Κέννεντυ
κι αν σε σκέπασε η γης
σ’ όλου του κόσμου τις καρδιές
αιώνια θα ζεις