Ακόμα δεν βαρέθηκες
φεγγάρι ν’ αλητεύεις
βράδυ σηκώνεσαι και πας
το χάραμα μας χαιρετάς
κι ο ήλιος πριν ακόμα βγει
τρεχάτο βασιλεύεις

Τάχα μην κολακεύεσαι
απ’ τη τρανή θωριά σου
όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
λυχνάρια είναι μπροστά σου

Ακόμα δεν βαρέθηκες
φεγγάρι ν’ αλητεύεις
μες το βελούδο τ’ ουρανού
σε μια αναλαμπή του νου
σιγά ρωτούν τα χείλη μου
που πας και τι γυρεύεις

Τάχα μην κολακεύεσαι
απ’ τη τρανή θωριά σου
όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
λυχνάρια είναι μπροστά σου

Ακόμα δεν βαρέθηκες
φεγγάρι ν’ αλητεύεις