Διάλεξα κι εγώ μια θέση
κάτω από τον ήλιο
στην αγάπη μου να χτίσω
κρυσταλλένιο πύργο.

Μα με πάγωσε η μοίρα
και δεν πρόσεξα καλά
πως το όνειρο που είχα
το ‘χτισα στην αμμουδιά.

Της μοίρας μου η ειρωνεία
με γέμισε απελπισία
αφού ότι αγάπησα τώρα το χάνω,
αλίμονο στα όνειρα
που χτίζονται στην άμμο.

Έπεσα κι εγώ στο σφάλμα
που όλοι πέφτουν χρόνια
να πιστέψω στην αγάπη
ότι ζει αιώνια.

Κλάψε για το πάθημα σου
πικραμένη μου καρδιά
και ποτά μη ξαναχτίσεις
όνειρα στην αμμουδιά.

Της μοίρας μου η ειρωνεία
με γέμισε απελπισία
αφού ότι αγάπησα τώρα το χάνω,
αλίμονο στα όνειρα
που χτίζονται στην άμμο.