Στιχοί

Δες...
στη μοναξιά μου.. λιώνει η καρδιά μου
που δεν μπορείς
εσύ να μου δοθείς
και να μου πεις
πως θα 'σαι εκείνος
που πάντα δίπλα μου θα ζεις

Πώς..
αντέχεις να κρυφτείς.. στη δίνη της σιωπής..
να φύγεις, να χαθείς.. κι εμένα ν'αρνηθείς...
με δάκρυα ενοχής.. που δε μου εξηγείς...

Δες..
ο εγωισμός σου..
παιδί δικό σου...
που δεν μπορώ εγώ... να μεγαλώνω..
και.. να σ' αγαπώ..
χωρίς να ξέρω... αν νιώθεις λίγο όπως εγώ...

Πώς..
τολμάς να μου κρυφτείς.. στη δίνη της σιωπής..
να φύγεις να χαθείς... και μένα ν'αρνηθείς..
στα κύματα ενοχής... δεν ήσουνα ευθύς...
με δάκρυα ή χωρίς... δεν πείστηκε κανείς..

να φύγεις να χαθείς... και μένα ν'αρνηθείς..
τον ήλιο της ψυχής... δεν μπόρεσες να δεις...
στη δίνη της σιωπής... προτίμησες να μπεις...
με δάκρυα ενοχής... που τέλειωσαν νωρίς...

στη δίνη της σιωπής....