Μηλίτσα που ΄σαι στο γκρεμό
και πώς να σε ζυγώσω
στα μήλα σου ν’ απλώσω

Πατρίδα της αλυγαριάς
κλωνί των τραγουδιών μου
κερήθρα των καημών μου

Πατρίδα μου ηλιοπρόσωπη
μοσχοβολιά τα’ Απρίλη
βιολί και καριοφίλι

Το ξάστερο τραγούδι σου
το κάναν μοιρολόι
και το κρασί σου αλόη

Πατρίδα μου γλυκομηλιά
γωνιά και κοιμητήρι
βρυσούλα στο λιοπύρι

Οι Αγαρηνοί σ’ αφήσανε
δεμένη στο χαλάζι
λαφίνα που βελάζει

Πατρίδα ακούω στην ξενιτειά
το χάρο να ζυγώνει
ζεστό μου παραγώνι

Και τις φτωχούλες γειτονιές
που μες τη λύπη πλένε
άθαφτο να με κλαίνε