Φτάσαμε τέλος στην εποχή που καταργήθηκαν οι σιωπές
Όλοι είχαν κάτι να πουν
Φορούσαν τα χρώματα των αγγέλων κλέβοντας
τις κρυστάλλινες ανάσες τους
Στις γειτονιές κυκλοφορούσαν τα νέα πριν συμβούν κι οι μύγες σέρνονταν,
ίσκιος, πέρα απ’ τα πλήθη
Χρησμοί από ραγισμένο πηλό απλώνονταν στην χλόη
Αμέτρητες συμφορές θα μας βρουν ετούτο τον αιώνα, είπες, και ήσουν ήδη νεκρός
Τα νούμερα της τηλεθέασης σε ευνόησαν
Κανείς δεν κατάλαβε την σήψη