Συνεσταλμένα
Ανασηκώνει
Το πουκάμισό μου
Για να με ακροαστεί
Μάταια προσπαθώ
Να θυμηθώ το χρώμα

Θαμπά το βλέπω
Και μετά το χάνω

Είχε κι αυτό
Χωρίς αμφιβολία

Τη σημασία του

Ήταν το χρώμα
Εξαιτίας του οποίου

Δεν μπορώ, μου λέει

Βλέπεις ότι φοράω
Το δαχτυλίδι
Των Νιμπελούνγκεν

Μάθε ότι κάθε φορά
Που σε σκέφτομαι
Γεννιούνται νέοι πλανήτες

(Και με μια λέξη
Θεραπεύεσαι

Και με μια λέξη
Αρρωσταίνεις)

Οι εξετάσεις
Με διαβεβαιώνουν

Πως σε καθέναν από αυτούς
Υπάρχει ζωή