Όταν έχω πένθος θέλω να ξυριστώ
Να δω τον εαυτό μου χωρίς πρόσθετα βάρη

Απαλλαγή από όλες αυτές τις τρίχες, τις συναδέλφους μου
Κύτταρα χωρίς ελπίδα γρήγορης επανένωσης
Μια ρίζα να συνδέσει προσωρινά
Το ορατό και το αόρατο μέρος μου

Ξέρω ότι αυτό το στιγμιαίο ξύρισμα θα το ξαναχρειαστώ
Το καθαρό λευκό δέρμα υποδέχεται τη δροσερή χαρά
Πιθανόν και την κολόνια στο τέλος

Εδώ στον παιδικό σταθμό
Με παρατηρούν οι συμμαθητές μου
Κάτι έχουν καταλάβει και δεν μπορούν να το εκφράσουν
Μόλις βρήκαν την απόδειξη από το κουρείο στο πάτωμα

Στον σταθμό μας κάθε απόδειξη την κάνουμε σαΐτα