Το τασάκι μου γεμάτο,
το μπουκάλι αδειανό
όπου να ‘ναι πιάνω πάτο
γύρνα σε παρακαλώ.

Προσπαθώ μα δεν ξεχνάω
και δεν ξέρεις τι περνάω
τα σημάδια σου μετράω
πάθος μου τρελό.

Ποιά φιλάς, σε ποια χείλη
με πουλάς σε ρωτάω
δεν μιλάς και την πλάτη
μου γυρνάς, τι χρωστάω
μια ζωή να σ’ αγαπάω
και να με πονάς.

Έκανες το γέλιο δάκρυ,
δύση την ανατολή
είμαι στου γκρεμού την άκρη
με τη σκέψη μου θολή.

Στο μυαλό μου εικόνες κάνω
σ’ άλλα χέρια πως σε χάνω
μακριά σου πάλι φτάνω
στην υπερβολή.

Ποιά φιλάς, σε ποια χείλη
με πουλάς σε ρωτάω
δεν μιλάς και την πλάτη
μου γυρνάς, τι χρωστάω
μια ζωή να σ’ αγαπάω
και να με πονάς.