Ω, γλυκό μου Ζάντε
φιόρε του Λεβάντε
μυρτιά και μπουγαρίνι
κι η μορφονιά στην κρήνη.

Απ’ άλλους τόπους ήρθα
Ζάκυνθο σε βρήκα
χιλιοτραγουδισμένη
τρανή και παινεμένη.

Από τον αλωνάρη
ίσαμε το Φλεβάρη
κρατούσα μαλαθούνι
φόρεσα και τζιπούνι.

Μα χάλασε η σεμπρία
τι θα γενώ Μάμα μια
πήρα τα καντούνια
προβλήματα μιλιούνια.

Απ’ την αρχονταρία
μέχρι τη λοταρία
εμοίρασα παστέλι
και έσταζε το μέλι.

Μα απάντηση καμία
για τούτη δω τη σπία
προσκύνησα στον Άγιο
έκαμα και τρισάγιο.