Πικρίζουν τα δάχτυλα
κολλάνε από τη γύρη σου
μαδάω τον χρόνο εμπύρετη
αφαιρώ αντίχειρα, δείκτη, μέσο
τα δάχτυλά μου ένα-ένα
εκβιάζω μια ειλικρινή απάντηση
στη λάθος ερώτηση: «μ’ αγαπά, δε μ’ αγαπά;»

Φυτρώνω κίτρινη
η υγρασία του οίκτου στον μίσχο μου.
Σε παρακολουθώ με ταξί αθηναϊκά
μετρονομούνται τα «σ’ αγαπώ, δε σ’ αγαπώ;»
αφυδατώνονται στην έρημη άσφαλτο…

Το ταξίμετρο εκρήγνυται
ο έρωτάς μου διαμελίζεται
το σώμα μου ποδοπατιέται
ακόμη
από περαστικούς.