Ο χειμώνας και το χιόνι ξεπαγιάζουν στη σιωπή
μα έχει μείνει λίγο ακόμα καλοκαίρι μες στο στόμα

Κάθε βράδυ στα όνειρα μου το φεγγάρι κατοικώ
κουβαλούν τα περιστέρια όλα του ουρανού τ αστέρια

Την αγάπη κι αν την κρύβεις δεν μπορείς να της κρυφτείς
κι ήταν μέρα μεσημέρι που σε πήρε απ το χέρι
Στη βροχή θα παραδώσω κάθε δάκρυ όπου κυλά
θεέ μου φτιάξε μου το χρόνο με νερό και χώμα μόνο

Μια στιγμή το πρόσωπο σου καθρεφτίζει στο νερό
το δικό μου δυο του κλέφτη τρείς ρωτάει το χρόνο ψεύτη