Κάποτε μου ‘χες πει
η αγάπη είναι γιορτή
μια χίμμαιρα τρελλή
στου κόσμου τη βουή

Κάποτε μου ‘χες πει
η μοίρα είναι τυφλή
μια σύμπτωση απλή
στου χρόνου την κλωστή

Πύργους χτίζουν τα παιδιά
που σκοντάφτουν οι μεγάλοι
και στα μάτια τους μπροστά
η αλήθεια τους πονά.

Κάποτε μου ‘χες πει
στ' αστέρια κάνε ευχή
κι αν κουραστείς πολύ
εγώ θα είμαι κει

Κάποτε μου ‘χες πει
μια πλάνη ειν' η ζωή
μια δύση, μια στιγμή
χωρίς επιστροφή

Πύργους χτίζουν τα παιδιά
που σκοντάφτουν οι μεγάλοι
και στα μάτια τους μπροστά
η αλήθεια τους πονά.
Πύργους χτίζουν τα παιδιά
κι η αλήθεια τους πονά

Κάποτε μου ‘χες πει
η αγάπη δεν αρκεί