Στη χρυσή άμμο
Ξυπόλητη
Βλέμμα στον ουρανό

Μαύρα σύννεφα
Κρυμμένη η καταιγίδα

Στα ανακατεμένα σπλάχνα
Της θάλασσας
Βύθισα τον σκουριασμένο κουβά

Τον γέμισα τρικυμία...

Ήθελα να κοντράρω στα μποφώρ
Να αδειάσω τα κύματα
Και να φυτέψω καλοκαίρια

Συνέχιζα
Να μετρώ...να πετώ...να μετρώ
Και αργά…αργά…βούλιαζα

Ο κουβάς είχε…τρυπήσει