Αγαπούσες το άσπρο, αγαπούσες το γκρι.

Σε θυμίζει η άδεια θέση στο σαλόνι
Κι η δίψα των λουλουδιών

Η αύρα σου μεθά
τα πεινασμένα αγριοπερίστερα
που φρόντιζες στο μπαλκόνι

Κρύβεσαι στην ντουλάπα
Στα ξεβαμμένα κοστούμια
Στη μυρωδιά του καπνού σου
Την αντισκορική

Στην ψηφιακή φωτογραφία
Κατάματα κοιτάς
Και δάκρυα στάζουν
Από βουρκωμένα σύννεφα

Ένα λευκό ποτήρι
Κι ένα τασάκι γκρι σφράγισαν
Ανεξίτηλα τα δικά σου αποτυπώματα

Είσαι το άσπρο, είσαι το γκρι