Τις νύχτες σαν σιωπή γυρνάς
Στο στόμα μου ανεβαίνεις
Πως βρίσκεις λέξεις και μιλάς
Στον ώμο μου ανασαίνεις

Στο άσπρο σου πουκάμισο
Μιλάω στον θεό σου
Και βλέπω έναν παράδεισο
Πιο κάτω απ τον λαιμό σου

Και σαν αέρας νά 'ρχεσαι
Στα χείλη να χορεύεις
Ανάσες είναι η ζωή
Καμμιά να μην ξοδεύεις

Να γίνεσαι αέρας μου
Σκιά μέσα στο δρόμο
Φιλί φιλί να έρχεσαι
Κι αυτό να έχω μόνο