Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία
με απλό ρυθμό και φανερά κλεμμένη μελωδία.
Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία,
η τελευταία ευκαιρία σου να ρίξεις τη Γεωργία.

Σε πότισα ροδόσταμο με πότισες φαρμάκι,
σου τραγουδούσα ντρέσντεν ντολς μα εσύ γούσταρες Μάκη,
Μάκη Χριστοδουλόπουλο και απορώ με μένα
που μια φορά δε χόρεψα κι εγώ το μακαρένα.

Θα πάω να γίνω μέηνστριμ, θα βάζω καροτόνε,
για το φιδίσιο σου κορμί θα γράφω ρεγκετόνε,
της συρτορούμπας θα γενώ Τσακ Νόρις και Σταλόνε,
τα όνειρά μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνε.

Ξέρω τι θες.
Θέλεις ματζόρε συγχορδίες και πενιές.
Θέλεις για λίγο να ξεχνιέσαι από το χθες,
να αλείψεις κι άλλο Μαραβέγια στις πληγές.
Ξέρω τι θες.
Να κάνεις λάιβ μετάδοση τις σεφταλιές,
να λικνιστείς με το ρυθμό σαν εκκρεμές,
να φας απ’ όλη τη σαλάτα τις ελιές.

Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία
με απλό ρυθμό και φανερά κλεμμένη μελωδία.
Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία,
με μπουκωμένο στόμα απ’ του ουζερί την ποικιλία.

Τα τραγουδάκια σου μας φέρνουν δάκρυα στα μάτια.
Δυο μαργαρίτες φέρε μας να γλείψουμε τα αλάτια.
Subwoofer, μπάρα και μαγιό αυτή είναι η ευτυχία,
να τρέμει ο κώλος του μωρού που ‘ναι κοντά στα ηχεία.

Γιατί το σεξ και το σουξέ δε μοιάζουνε τυχαία.
Δώσε μου λίγο κι απ’ τα δυο να τα περνάω ωραία
και θ’ αρνηθώ τους ρέντιοχεντ, τον Μπέργκμαν τον Στραβίνσκι
για μια χαράδρα ντεκολτέ και κούμπα λίμπρε ουίσκι.

Ξέρω τι θες.
Κάπου στους στίχους να μιλάει για Μαρακές,
όχι για άγχη, ματαιώσεις, φυλακές,
να μην ξυπνάει αναμνήσεις σου κακές.
Ξέρω τι θες.
Κάτι ν ακούγεται μέχρι να’ρθει ο μεζές,
να παίζει εύκολα σε ώρες πρωινές
στο σουπερμάρκετ αλλά και στις λαϊκές.

Κάτι να’ ναι ανεβαστικό,
κάτι να μη μας ρίχνει.
Να είναι επιφανειακό, να μην αφήνει ίχνη,
μην και τυχόν φανερωθεί και ξεθαφτεί από λάθος
κανά συναίσθημα βαρύ από μεγάλο βάθος.

Να ‘χει λεξούλες εύκολες όπως καράβι, αγάπη,
σύννεφα, ήλιο
και πουλιά, θάλασσα κι αστροναύτη.
Τον αστροναύτη βγάλτονα, κάποιοι έχουνε πεθάνει,
μην πάθει θλίψη ο ακροατής και για άλλα εφ εμ την κάνει.

Χασαποσέρβικα παιδιά, αλάνια μες στην πιάτσα,
βάλε τρομπέτα δυνατά και κέφι κουκαράτσα.
Εντάξει κέρδισες λοιπόν, τέντα τα παραθύρια
με κόπι πέιστ όλο το μπιτ και βιουζ εκατομμύρια.

Ξέρω τι θες.
Θέλεις να βγει στο πρώτο πλύσιμο ο λεκές.
Θέλεις κυρίως απολαύσεις υλικές
και το τραγούδι σε τιμούλες φιλικές.
Ξέρω τι θες.
Θέλεις τον μπάφο σου απ’ τα αυτιά σε ρουφηξιές.
Θες κάθε μέρα πιο καινούριες μουσικές,
θες στην ξαπλώστρα σου να ‘ρθει το πι – όου - ες.

Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία
με απλό ρυθμό και φανερά κλεμμένη μελωδία.
Αυτό είναι ένα τραγούδι για να λες στην παραλία,
η τελευταία ευκαιρία σου να ρίξεις τη Γεωργία.
η τελευταία ευκαιρία μου να κάνω επιτυχία.