Στα λιμάνια του κόσμου
σε κάθε απόπλου
ο αιώνιος άνθρωπος στην κουπαστή
βρέφος και γέροντας μαζί
δεν ξέρει ποιο δρόμο να τραβήξει
ανυπεράσπιστη η καρδιά του στις κρύπτες
των εποχών
στην αποβάθρα πρόσωπα άγνωστα περνούν
σε αθέατες ράγες
η σκιά ευτυχισμένου παιδιού στην προβλήτα
μια φιγούρα φανταστική στο βάθος
που αγκάλιασα πριν αιώνες
ματαιωμένη συνάντηση ψυχών
εγκλωβισμένη σε διαφορετικά πεπρωμένα.

Γιατί είμαι εδώ και όχι αλλού
υπήρξα;
υπάρχω;
είμαι εγώ ή μια ιδέα μου βγαλμένη
από όνειρο;

Άνεμος η πρώτη λέξη που άρθρωσε
ο Θεός
άνεμος η γέννηση και ο θάνατος
άνεμος η σοφία
το απροσδόκητο νεύμα της ερωτικής πανσπερμίας
στην πρώτη μέρα της δημιουργίας.