Αρνήσεις, διαψεύσεις, αναθεωρήσεις. Τίποτα. Κάθεσαι τώρα
στη μαλακή συννεφιά, σε μια παλιά καρέκλα,
κοιτάς τα δάχτυλά σου, κιτρινισμένα απ’ τα τσιγάρα,
ξεχνάς τους αριθμούς, τα γεγονότα. Δε λογαριάζεις
έξοδα κι έσοδα· — ποιά έσοδα; Χαμένες
κι οι διευθύνσεις των παλιών σου φίλων. Κι αν, μια νύχτα,
χτυπήσει κάποτε το τηλέφωνό σου,
ακούγεται μια ξένη μακρινή φωνή να λέει:
«Με συγχωρείτε, κύριε, λάθος. Λάθος».