Δέντρα τριγυρίζουμε στη γη χωρίς κλαδιά
Θεέ μου πόσο στέγνωσε του κόσμου η καρδιά

Θεέ μου πόσο στέγνωσε η καρδιά του κόσμου
Θεέ μου τι να γίνηκε η δροσιά του δυόσμου
δεν έχουν πια τα όνειρά μας ουρανό να περπατήσουν
και τα φιλιά το δειλινό δεν ξέρουν πού να σεργιανίσουν

Στέγνωσαν τα μάτια μας στέγνωσε το βλέμμα
φλέβες τι κι αν έχουμε στέγνωσε το αίμα
δεν έχω πια δεν έχω πια νωπό να σε δροσίσω
δεν ξέρω πια το σ’ αγαπώ τη νύχτα να σου ψιθυρίσω