Ρωτώ του Έβρου τα βουνά
Ποιόν πόνο διαφεντεύουν
Ρωτώ της Λέσβου τα νερά
Ποια δάκρυα ξεπλένουν
Μαύρο φουστάνι μ' απαντούν
Σαν προσευχή στον Άδη
Και όλοι γύρω σιωπούν
Σαν 'ρθουν οι πολιτσμανοι

Ρωτώ το σύνορο της γης
Ποια φρίκη το ορίζει
Ρωτώ το μνήμα της Ελίφ
Ποια μάνα το ποτίζει
Αρμύρα, χώμα κι ουρανός
Και μια μάνα έρμη
Μα όλοι γύρω σιωπούν
Σαν τουφεκιουνται οι ξένοι

Ρωτώ τη μπούρκα σου κυρά
Τι κρύβει από κάτω
Ρωτώ τ' αγέννητο παιδί
Αν είχε παρακάτω
Είναι δυο μάτια χάντρες μπλέ
Σε πληρωμένο σώμα
Μα είναι ο κύρης μου νεκρός
Κι έχω παιδί στο χώμα