Ρωτάς ποιο είν’ το σπίτι μου
Ποιο μέρος του πλανήτη μου
το νιώθω πιο δικό μου
Μιλάς για καταφύγιο;
Για έναν τόπο επίγειο
ή κάτι απ’ το μυαλό μου;

Στον κόσμο τον μη στέρεο
να βρεις κάτι ακέραιο
δεν είναι ευκολία.
Σπίτι δεν είναι η πόλη μου,
ούτε το πορτοφόλι μου
ή κάποια αδυναμία.

Ρωτάς πού νιώθω σπίτι μου
απ’ όλον τον πλανήτη μου
Στη νύχτα και στη μέρα.
Το σπίτι μου είναι η θάλασσα
Τα χρόνια που μεγάλωσα
με γη, φωτιά κι αέρα.

Όλο ρωτάς, όλο ρωτάς
όμως ποτέ δεν απαντάς
όταν ρωτώ, όταν ρωτώ
θα έρθεις άραγε από ‘δω;

Δεν είσαι όσα ειπώθηκαν
ή όσα αποτυπώθηκαν
στο απέναντι παγκάκι.
Οι τοίχοι στο δωμάτιο,
το πρόγραμμα το άρτιο,
το άστρωτο κρεβάτι

Ρωτάς πού νιώθω σπίτι μου
απ’ όλον τον πλανήτη μου
Στη νύχτα και στη μέρα.
Το σπίτι μου είναι η θάλασσα
Τα χρόνια που μεγάλωσα
με γη, φωτιά κι αέρα.

Όλο ρωτάς, όλο ρωτάς
όμως ποτέ δεν απαντάς
όταν ρωτώ, όταν ρωτώ
θα έρθεις άραγε από ‘δω;