Μονάχος μου γυρνώ τις Κυριακές
σαν το σκυλί που ψάχνει να χορτάσει.
Πουλώ πανάκριβες στιγμές, ιδανικές
ποιος θα Ποιος θα τις αγοράσει;
Πουλώ πανάκριβες στιγμές κι εσύ μου λες
πως όλα τα ’χω πια ξεχάσει.

Οι νύχτες είναι, είναι Κυριακές
στην αγκαλιά τους πεθαίνω και σκοτώνω.
Είναι κουρτίνες μαύρες υφαντές
που μοναχός μου ράβω και ξηλώνω.

Μονάχος χτίζω φυλακές
μονάχος δραπετεύω
και ζω τις λίγες μου στιγμές τις Κυριακές
που πληρωμή γυρεύω.
Πουλώ πανάκριβες στιγμές, ιδανικές
μα ποιος θα μου τις αγοράσει;