Δυο ματιές τυχαίες δήθεν
κολακεία αμφιβόλου ηθικής
μειδίαμα ανεξήγητο,
θωπεύουνε τις σκέψεις σου,
τις γδύνουνε και ασελγούν
πάνω τους με αναίδεια.

Κι απ’ τη ρουτίνα της δουλειάς
κολυμπάς στη ζεστή υποψία
ηδονίζομαι στην πιθανή σου προθυμία,
της περιέργειας το ζώδιο Κριός,
της άλωσης μεθύσι η προσδοκία.

Μεσημέρι, επιστρέφεις στον άντρα σου
μ’ ένα βλέμμα στα οπίσθια θωπεία,

χαμογελούν αντίκρυ μας
Θράσος και Αλητεία.