Θα `ρθω σαν άγγελος θανάτου πάλι
κι αυτή τη νύχτα στο κρεβάτι σου σιμά
και θα γλιστρήσω σαν σκιά στο προσκεφάλι
με τα φαντάσματα που γέννησε η νυχτιά

Κι όταν χλωμή θα `ρθει η αυγή
θα βρεις τη θέση μου αδειανή
μα τα μεσάνυχτα κοντά σου πάλι θα `ρθω
κι αν σου `χουν πει οι ζωντανοί
κάποια κουβέντα τρυφερή
εγώ μπορώ μόνο τη φρίκη να σου μάθω

Σαν το φεγγάρι κρύο το φιλί μου
μα θα στο δώσω πριν μ’ αρπάξει το πρωί
κι αν πήρες χάδι απ’ το κορμί μου
θα `ναι ψυχρό σαν του φιδιού την επαφή

Κι όταν χλωμή θα `ρθει η αυγή
θα βρεις τη θέση μου αδειανή
μα τα μεσάνυχτα κοντά σου πάλι θα `ρθω
κι αν σου `χουν πει οι ζωντανοί
κάποια κουβέντα τρυφερή
εγώ μπορώ μόνο τη φρίκη να σου μάθω