Μπήκα μια μέρα στο καράβι μου
Κάθε γωνιά να δω της γης
Είχα στην τσέπη την πυξίδα μου
Κι είπα θα γίνω πειρατής

Μ’ ένα μαντίλι στο κεφάλι μου
Και την καρδιά μου για σπαθί
«Οι πειρατές», σε όλους έλεγα
«Δεν είναι πάντοτε κακοί»

Πήγα σε μέρη που δεν ήξερα
Πήγα και σ’ άλλα πιο γνωστά
Και την αγάπη την τραγούδαγα
Με μια ντουντούκα συντροφιά

Κι αν ήταν, φίλε, το καράβι μου
Ένα καράβι από χαρτί
Με το μυαλό τον κόσμο γύρισα
Και που το μπόρεσα μου αρκεί

Μα πόσο θα’ θελα να φύγω στ’ αλήθεια
Για λίγο να’ μπαινα μες τα παραμύθια
Σαν πειρατής να’ χα στο χέρι έναν χάρτη
Τον κόσμο να’ βλεπα με το ένα μου μάτι

Σαν πειρατής!

Πήρα μια μέρα τη σημαία μου
Για να νικήσω τους κακούς
Του κάθε ανθρώπου την μπανιέρα του
Την κάνει θάλασσα ο νους

Γι’ αυτό κι εγώ εκεί μέσα έριξα
Ένα καράβι από χαρτί
Ένα καράβι που κατάφερε
Να τη γυρίσει όλη τη γη