Αν ήταν η καρδιά μου ένα πινέλο
Στην άκρη του θα έσταζα μπογιά
Και κίτρινο θα έφτιαχνα τον ήλιο
Και κόκκινη θα έβαζα καρδιά

Τη θάλασσα γαλάζια θα’ χα φτιάξει
Και σκούρο μπλε μετά τον ουρανό
Και πράσινο θα έκανα το δέντρο
Επάνω στην κορφή του για να βγω…

Θα’ ταν τα όνειρα μου πιο χρωματιστά
Κι ένα πολύχρωμο θα φόραγα καπέλο
Κι ίσως και να’ μοιαζε κι ο κόσμος ζωγραφιά
Αν η καρδιά μου ήταν μόνο ένα πινέλο…

Αν ήταν η καρδιά μου ένα πινέλο
Λουλούδια θα ζωγράφιζα λιλά
Και ροζ όταν θα έφτιαχνα μπαλόνι
Θα τ’ άφηνα να φύγει μακριά

Τα σύννεφά μου γκρίζα θα’ χα κάνει
Βελάκι θα’ χα βρει πορτοκαλί
Τα σύννεφα μ’ εκείνο θα’ χα σπάσει
Να ξέπλενε τις λύπες μου η βροχή…