Ξύπνησα και πάλι με το σώμα ραγισμένο
σήκω πάνω φώναξα και κάνε το σωστό,
είδα στον καθρέφτη έναν άνθρωπο σπασμένο
και του είπα αυθόρμητα συγνώμη, ευχαριστώ.

Έβαλα τα ρούχα μου και με έφαγαν οι σκέψεις
τώρα αυτός ο κόσμος εκεί έξω τι θα πει,
ένα σταυροδρόμι ο χωρισμός για να διαλέξεις
αν θα πας με τον δειλό ή τον πολεμιστή.

Εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
και αυτή η μέρα είναι κοντά,
εκεί που ήμουν δεν θα γυρίσω
και εκεί που πάω θα είμαι καλά,
εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
πρώτη φορά.

Άρχισα τηλέφωνα σε φίλους να σηκώνω
έμαθα τον πόνο μου να τον κρατάω κρυφό,
άρχισα να εκτιμώ καλύτερα τον χρόνο
και να μην κοιτάζω συνεχώς το κινητό.

Τα σαββατοκύριακα το σπίτι το ξεχνάω
κι όλα όσα θυμάμαι τα έχω βάλει σε σειρά,
ξέρω σε πολύ βαθιά νερά πως κολυμπάω
μέσα μου το νοιώθω, πλησιάζω στην στεριά.

Εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
και αυτή η μέρα είναι κοντά,
εκεί που ήμουν δεν θα γυρίσω
και εκεί που πάω θα είμαι καλά,
εγώ μια μέρα θα σε νικήσω
πρώτη φορά.