Ανασαίνω γι’ άλλη μια φορά.

Απ’ όσα έχω ζήσει ακόμα πιο πολύ θυμάμαι
όσα έχω ονειρευτεί...

Ανασαίνω γι’ άλλη μια φορά.

Ούτε τα βάσανα μου δεν καιν’ τα σωθικά μου.
Όνειρο ο κόσμος που έκανα παιδί.
Όσο κι αν προσπαθήσω τίποτα δεν θα αφήσω,
τίποτα δε θα λείψει απο τη γη.

Ανασαίνω γι’ άλλη μια φορά.

Μονάχα εγώ θα πάψω μονάχα εγώ θα χάσω, όνειρο που ‘φυγε με την αυγή.
Μονάχα εγώ θα λείψω, μονάχα εγώ θ’ αφήσω γλυκιά ζωή ανάσα και ορμή.
Μονάχα εγώ θα κλάψω μονάχα εγώ θα χάσω, όνειρο που ‘φυγε με την αυγή.
Μονάχα εγώ θα χάσω, μονάχα εγώ θα χάσω γλυκιά ζωή ανάσα και ορμή...