Άλλαξε η αγάπη μας δεν είναι πια μια ζάλη
όσα λόγια και να βρω μου φαίνονται μισά,
η πληγή μου άνοιξε δε θα κλείσει πάλι
στάζει μοναχά θυμό σταλιά με τη σταλιά.

Τώρα τι να πω το σκοτάδι πως να σβήσω γύρω μου,
τώρα τι να πω το πρωί αν δω τον ήλιο μου.
Πώς να θυμηθώ τη στερνή φορά που γέλασα
μα δεν απορώ πως ακόμα δε σε ξέχασα.

Τώρα τι να πω
ακόμα σ΄ αγαπώ.

Φταίνε και οι αφορμές φταίνε κι οι αιτίες
και τα ερωτηματικά σε δύσκολο καιρό,
Ένα χέρι που να βρω να ΄ρθει να με λύσει
τώρα που δεμένος πια είμαι στο κενό.

Τώρα τι να πω το σκοτάδι πως να σβήσω γύρω μου,
τώρα τι να πω το πρωί αν δω τον ήλιο μου.
Πώς να θυμηθώ τη στερνή φορά που γέλασα
μα δεν απορώ πως ακόμα δε σε ξέχασα.

Τώρα τι να πω
ακόμα σ΄ αγαπώ.