Στα σκουλαρίκια μου κρεμόταν το Αιγαίο
και στα μαλλιά σου είχες μπλεγμένα μαύρα φύκια
σ'ένα στρωσίδι όλο άμμο και χαλίκια
σ'ένα ταξίδι ρημαγμένο και σπουδαίο

Από τα χείλη μου κρεμόταν τ' όνομά σου
και στην ανέμη σου είχα αφήσει τη ζωή μου
και τι δε θα 'δινα να 'ρθείς κι εσύ μαζί μου
και τι δε θα 'δινες να 'ρθώ κι εγώ μαζί σου

Κι έτσι όπως έπεφτε επάνω σου ο ήλιος
και μου περίσσεψε στο χέρι μια αχτίδα
έκλεισα μέσα στην ευχή μια βλεφαρίδα
έκλεισα μέσα στη σιωπή μια βλεφαρίδα
στην ομορφιά σου ξεκουράστηκε ο ήλιος

Σε μια φτερούγα είχα κρεμάσει τα όνειρά μου
όταν ξαστέρωσε στο πέλαγος το δίχτυ
μες στις παλάμες μου της μέρας το ξενύχτι
μες στη φαρέτρα σου είχες βάλει τα φτερά μου

Σε ένα τόξο ταλαντεύτηκε η σιωπή σου
και πριν προλάβεις να κρυφτείς σε ξαναβρήκα
και με σημάδεψες και χρυσσαλίδα βγήκα
έγινε δέντρωμα και βράχος η μορφή σου

Κι έτσι όπως έπεφτε επάνω σου ο ήλιος
και μου περίσσεψε στο χέρι μια αχτίδα
έκλεισα μέσα στην ευχή μια βλεφαρίδα
έκλεισα μέσα στη σιωπή μια βλεφαρίδα
στην ομορφιά σου ξεκουράστηκε ο ήλιος