Πρώτη χαρά,πρώτη βροχή
μονάχα ετούτη η εποχή
μπορεί να με ζαλίζει
με το νερό με το κρασί
Και ότι αγάπησα πολύ
ξανά να μου θυμίζει...

Πρώτη χαρά, πρώτη βροχή
από πηλό είναι η ψυχή
και σα γυαλί ραγίζει
ενα πουλί σ'ένα κλαδί
Πως ήμουν κάποτε παιδί
σκύβει και μου σφυρίζει..

Παλιό Φθινόπωρο κι εσύ
της νοσταλγίας μου νησί
χαμηλωμένο φως μου
τα φύλλα γίνονται φτερά-
Να ξέρεις τούτη τη φορά
Θα γίνεις πια δικός μου.