Αγκαλιά κοιτάζαμε τους γλάρους στ’ ανοιχτά
της αγάπης τάζαμε, καράβια με φτερά
για να λύσουμε τους κάβους σ’ άγνωστα νησιά

Για πάντα είπες θα σ’ αγαπάω
μα εγώ για πάντα δε θα σου πω
το χέρι απόψε σφιχτά κρατάω
δεν ξέρω αύριο που θα βρεθώ

Στο κόσμο όλα τρελά γυρίζουν
κι η μπίλια πέφτει εδώ κι εκεί
καημοί και πάθη με στροβιλίζουν
μα το για πάντα είναι κελί

Της αγάπης χρώματα μας πήγαν στα βαθιά
κι έριχνες δολώματα μ’ αγκίστρι στη καρδιά
για να γίνουμε κουρσάροι σ’ άγνωστα νερά