Στείρες διαβάσεις σταφύλια πικρά
Μαύρες οι λέξεις σε μαύρη αγκαλιά
Τρέχουν οι σκέψεις και που να κρυφτείς
Όπου κι αν είσαι δεν είναι κανείς

Άδειες καρέκλες σαν τις ψυχές
Παγιδευμένες στα αύριο του χθες
Θέλεις να φύγεις μα πια δεν μπορείς
Στην άλλη όχθη δεν μένει κανείς

Άδεια η καρδιά σου κι αέρας παντού
Ψάχνεις μια λέμβο παντός καιρού
Θες να γυρίσεις μα δεν είμαι εδώ
Ψάξε όσο θέλεις εγώ θα χαθώ

Άδειες καρέκλες σαν τις ψυχές
Παγιδευμένες στα αύριο του χθες
Θέλεις να φύγεις μα πια δεν μπορείς
Στην άλλη όχθη δεν μένει κανείς

Μία τσιγγάνα πατάει στη φωτιά
Πίσω της κλαίνε σκυλιά και μωρά
Ασήμωσέ με δεν βλέπει κανείς
Αν δεν το κάνεις κατάρες θα βρεις

Άδειες καρέκλες σαν τις ψυχές
Παγιδευμένες στα αύριο του χθες
Θέλεις να φύγεις μα πια δεν μπορείς
Στην άλλη όχθη δεν μένει κανείς