Ήταν ένας ποντικός
Κατεργάρης, πονηρός
Που γυρνούσε στου Ψυρρή
Κι έκλεβε όλο το τυρί

Γέμισε εφτά πιθάρια
Με τυριά και με ζυμάρια
Και στο ένα δύο τρία
Άνοιξε μια πιτσαρία

Ήταν δύο ποντικοί
Δύο φίλοι κολλητοί
Με κονσέρβες και κουτιά
Φτιάξαν βομβαρδιστικά

Κι ανεβήκαν στους αιθέρες
Με νερόφουσκες και σφαίρες
Και στις γάτες τ’ αμολούσαν
Και τις βλέπαν και γελούσαν

Ήτανε τρεις ποντικοί
Μια ομάδα δυνατή
Και μια μέρα βροχερή
Γκρίζα, μαύρη και μουντή

Πήραν φτυάρια και κουβάδες
Σαντιγύ και μαρμελάδες
Και τ’ απλώσαν στην αυλή μου
Και γλυκάναν τη ζωή μου

Πήραν φτυάρια και κουβάδες
Σαντιγύ και μαρμελάδες
Και τ’ απλώσανε στη γη μας
Και γλυκάναν τη ζωή μας