Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Σεισμός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Σεισμός - 1991      
 
Στίχοι:  
Σπύρος Γιατράς
Μουσική:  
Αλέκος Χρυσοβέργης & Ειρήνη Χρυσοβέργη


Νιώθω τις δονήσεις μέσα στο κορμί μου,
είσαι οξυγόνο στην αναπνοή μου.
Μες στη μοναξιά μου σπας τις αλυσίδες
και με πλημμυρίζεις όνειρα κι ελπίδες.

Σεισμός
είναι η αγάπη.
Σεισμός,
τρέμει το κρεβάτι.
Σεισμός,
όλη η γη κουνιέται.
Τώρα ποιος κρατιέται;

Μέσα στο μυαλό μου είν’ ο έρωτάς σου,
μέσα στην καρδιά μου είναι η καρδιά σου.
Στην καυτή τη λάβα και οι δυο κυλάμε,
για το πιο μεγάλο έρωτα μιλάμε.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 5137
      Σχόλια: 4
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Εγώ είμαι εδώ
1991
[1] Όταν λέμε έρωτα
1997
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Viennezos, Michael @ 05-01-2006
   Viennezos
05-01-2006
Τραγούδι από τον προσωπικό δίσκο του Κοντολάζου "Εγώ είμαι εδώ" (1991)
   ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ
18-11-2014 01:43
Δεν πας στο γιαλό μαζί με τον Αλέκο Χρυσοβέργη και το Δημήτρη Κοντολάζο να δεις αν κουνιούνται οι βάρκες κύριε Σπύρο κύριε Γιατρά!
   Laikos
28-02-2007 17:17
wpa re Minos san polla mas ta les re morti!Oute emena m aresei to tragoudi kai as eimai fanatikos tou Kontolazou alla o kathenas exei dikaiwma na vazei oti stixous thelei edw mesa oti kai na einai aftoi!Den exume diktatoria...pantws o Mitsos akoma kai se tetoia tragoudia SKIZEI ::theos.::
   Minos
08-01-2006
Θα προτιμούσα Κύριε Vienneze να μην μείνουν στην "ιστορία" τέτοιοι στίχοι. Κι εγώ έχω μπει στον κόπο να καταγράψω στίχους (κυρίως δεκαετίας 60 κι 70) που χαρακτιρίζονται από κάποια ελαφράδα, ωστόσο όμως, δεν γράφτηκαν κάτω από τον δόλιο στόχο του "σουξέ" κι επιπλέον σέρνουν μια γλυκιά (μες στην αφέλειά τους) νοσταλγία και το ιδιαίτερο χρώμα, μιας ιδιαίτερης εποχής. Τραγούδια σαν το συγκεκριμένο, κι αν ακόμα χαρακτιρίζουν το χρώμα της εποχής - εγώ προσωπικά ομολογώ πως είναι ένα "χρώμα" το οποίο και να ξεχάσω θέλω και να μη ξαναμυρίσω...


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο