Φίλος δεν ήρθε στο δρομί
κι είναι το βράδυ Λάζο,
κι εσύ του ήλιου το κορμί
μοιάζεις κομμένο γιασεμί
σ' ένα σπασμένο βάζο!

Σπίτι μικρό παμπάλαιο
και αδειανές οι νύχτες,
μοιάζουμε στο Αιγάλεω
ρολόγια δίχως δείχτες!


Φίλος δε φάνηκε κάνεις
να' ρθεί να μας γυρέψει,
κι εσύ που μια ζωή πονείς
είσαι ο γιος της ορφανής
βρύση που θα στερέψει!