Και στο 'χω πει πως τη γνωρίζω
αυτή τη θλίψη
που σε τυφλώνει και τα μάτια σου γερνά
και δεν μπορείς να αντικρύσεις
αυτόν τον κόσμο
κι από τον πόνο τα χαράματα ξυπνάς.

Ξέρω πως είναι όταν νιώθεις
να είσαι άλλος
και κάποιον άλλο στον καθρέφτη συναντάς
Να μην μπορείς να βρεις τον τρόπο
να εξηγήσεις
και μες στη νύχτα να μην έχεις που να πας.

Γι' αυτό σου λέω πως εγώ
δεν κάνω πίσω
και δε με νοιάζει αν θα πέσω στον γκρεμό
έτσι κι αλλιώς όπου κι αν πάω
πάλι στον ίδιο εφιάλτη θα βρεθώ.